تفاوت ماضی نقلی و ماضی بعید
تاریخ نگارش: 1396/11/26 - 34547 بازدید
در زبان انگلیسی دوزمان "ماضی نقلی present perfect" با "ماضی بعید past perfect" گاهی اشتباه استفاده می شوند. برای همین منظور داستان کوتاه زیر را بخوانید تا تفاوت بین این دو زمان را بیشتر متوجه شوید.
"وقتی برای اولین بار به کشور اسپانیا آمدم برایم خیلی سخت بود، چون قبل از آن مهاجرت را تجربه نکرده بودم، ولی شنیده بودم که برای تحصیل کشور خوبی هست. اوائل برایم سخت بود اما به تدریج عادت کردم. الان تقریبا دو سالی است که اینجا هستم و از زمانی که آمدم مشغول تحصیل بودم. دانشگاه من جای خوبی قرار دارد و قبلا چنین چیزی را تجربه نکرده بودم، برای همین تصمیم گرفته ام که پس از تمام شدن درس هایم همین جا بمانم تا شاید کاری پیدا کنم. مهاجرت به اینجا بهترین کاری بوده است که انجام داده ام."
“When I first came to Spain it was very hard for me because I hadn’t experienced immigration before but I had heard that it was a good country to study. At first, it was hard but little by little I got used to it. I have been here for nearly two years and I have been studying since I got to the country. My university is good and I hadn’t experienced anything like this before. That’s why I have decided to stay here after I finish my studies to find a job. Coming here has been the best thing that I have done so far.”
همانطورکه می بینید داستان کلا در زمان گذشته نوشته شده است اما بعضی ازافعال قبل تر از زمان گذشته اتفاق افتاده اند و آن زمانی است که ما از زمان ماضی بعید استفاده می کنیم.
افعال بعید در داستان عبارتند از:
Hadn’t experienced
Had heard
افعال ماضی نقلی در داستان عبارتند از:
Have been
Have decided
Has been
Have done
مروری کوتاه به ساختار دو زمان: درماضی نقلی که کاری از قبل انجام شده و نتیجه اش تا زمان حال کشیده شده است از have/has استفاده می کنیم بعلاوه ی قسمت سوم فعل.
مثال:
تا جایی که یادم می آید آنجا بودم.
I have been there since I can remember.
از امروز صبح رفته برای خرید.
She has gone shopping since this morning.
هنگامی که دو کار در گذشته انجام شده و یکی پیش از دیگری بوده است از زمان ماضی بعید استفاده می شود و دراین زمان نیز از had بعلاوه ی قسمت سوم فعل استفاده می کنیم.
مثال:
وقتی به خانه رسیدم همسرم شامش را خورده بود.
When I got home my husband had eaten his dinner.
وقتی به ایستگاه رسیدیم، اتوبوس رفته بود.
When we go to the station the bus had left.