نکات مهم ضمایر شخصی در زبان انگلیسی

یکی از انواع ضمایر، ضمیر شخصی در زبان انگلیسی می‌باشد که از آن برای جایگزین کردن اسم ها استفاده می‌شود. در این مقاله نکات مهمی پیرامون ضمیر شخصی در زبان انگلیسی را به شما آموزش می دهیم.

شخص در ضمایر:
وقتی یک ضمیر به بیش از یک اسم یا یک ضمیر شخصی اشاره داشته باشد و جز آنها ضمیر اول شخص هم وجود داشته باشد آن وقت ضمیر فقط با اول شخص مطابقت میکند مانند:

He and I did our best.

من و او نهایت کوشش خود را کردیم.

You and I are our last hope.

شما و من آخرین امید ها هستیم.

چنانچه شخص دوم و سوم مورد بحث باشد ضمیر بعدی صرفا با شخص مطابقت میکند:

Tom and you have lost your train.

تام و شما به ترن خود نرسیدید.

You and I had better share it.

بهتر است شما و من آن را تقسیم کنیم.

Bob and I are going to play in the match.

باب و من در مسابقه شرکت شرکت خواهیم کرد.

در مورد ضمایر شخصی معمولاً we اول، you دوم و they سوم ذکر می‌شود.

فاعل متناوب:
اگر دو اسم یا ضمیر یا بیشتر در جایگاه فاعل جمله به وسیله neither…nor و either…or و nor و or با هم ترکیب شوند، فعلی که بعد از آنها قرار می گیرد از نظر شخص و شمار با ضمیری که به آن نزدیکتر است مطابقت می‌کند.

Either you or I am to blame.
Neither he nor you are ready.

این‌گونه تطابق بر اساس قواعد دستوری زبان انگلیسی است ولی مردم انگلیسی زبان و سخنگویان انگلیسی زبان بیشتر گرایش دارند که موقع صحبت کردن این ترکیبات را به صورت زیر به کار ببرند:

Either you are to blame or I am.
He is not ready, nor are you.
Neither of you are ready.

موارد استعمال حالت‌های فاعلی، مفعولی، و مفعولی به واسطه:
1. ضمایر فاعلی در موارد نامبرده زیر به کار برده می‌شوند:
الف- به عنوان فاعل یک فعل مانند:

He knows.

او می داند.

We were there.

ما آنجا بودیم.

ب- به عنوان متمم های فعل to be مانند:

It is I. Was it they?

من هستم. آیا آنها بودند؟

ولی در مکالمه غیررسمی اغلب حالت مفعولی پس از فعل to be به کار برده می شود مانند:

It is me. Was it them?

من هستم. آیا آنها بودند؟

ولی اگر ضمیر مربوطه قبل از جمله پیرو ذکر شود در اینصورت حالت فاعلی به کار برده می‌شود مانند:

It is I who did it.

این من هستم که این کار را انجام دادم.
در این موقعیت me به کاربرده نمی‌شود.

2. ضمایر مفعولی و مفعولی به واسطه در موارد زیر به کار برده می‌شوند:

مفعولی:
الف- به عنوان مفعول بی واسطه فعل مانند:

I saw her.

من او را دیدم.

Tom likes them.

تام آنها را دوست دارد.

ب- پس از حروف اضافه مانند:

With him

با او

To her

به او

For us

برای ما

مفعولی به واسطه:
به عنوان مفعول های به واسطه به شکل الگوهای کلی زیر:
For + Noun/ Pronoun یا To + Noun/ Pronoun
مانند:

I gave him a book.

جای ضمایر مفعولی و مفعولی به واسطه:
معمولاً مفعول به واسطه قبل از مفعول بی واسطه قرار می گیرد مانند:

I told her a story.

من برای او داستانی نقل ‌کردم.

کلمه her که مفعول به واسطه است بر story که مفعول بی واسطه است مقدم گردیده است، ولی اگر به جای ضمیر مفعول به واسطه، آن را با حرف اضافه to یا for به کار بریم آن وقت عبارت حرف اضافه ای پس از مفعول بی واسطه قرار می گیرد،
مانند:

I introduced her to them.

من او را به آنها معرفی کردم.

I gave it to him.

من آن را به او دادم.