فعل To Be به عنوان فعل کمکی

فعل to be هم به صورت فعل کمکی و هم به عنوان فعل اصلی به کار برده می شود. در حالت فعل کمکی، دارای موارد استفاده متعددی است که در ادامه شرح خواهیم داد:
1. در تشکیل زمان ها:
الف –زمان استمراری

She is learning English, He was waiting for a bus.

او دارد انگلیسی یاد میگیرد. او منتظر اتوبوس بود.

I shall be working all the evening.

من در تمام طول شب مشغول کار خواهم بود.

ب – در ساخت فعل مجهول

The book was taken from the library.

آن کتاب از کتابخانه برده شد. (کتاب را از کتابخانه گرفتند.)

This bell is rung every evening

این زنگ را هر روز عصر میزنند. (این زنگ هر روز عصر به صدا در می آید.)

This chicken will be cooked for tomorrow’s dinner.

این جوجه برای شام فردا پخته خواهد شد.

۲- با do در جمله های امری برای بیان تأكيد.

Do be quiet, please! Do be careful!

خواهشمندم ساکت باش! مواظب باش!

Do be quick, we shall miss the train.

عجله کن، به قطار نمی رسیم.

3. نوعی کاربرد فعل to be که به دنبال آن مصدر با to قرار میگیرد و برای بیان قرار یا برنامه از قبل تنظیم شده بکار می رود و فقط به زمان حال و گذشته در می آید.

I am to have tea with Betty this afternoon.

قرار است عصر امروز با بتی چای صرف کنیم.

The wedding is to take place on Saturday.

جشن عروسی قرار است روز شنبه برگزار شود.

If we are to be at the station by nine o’clock, we must go now.

اگر قرار است ما قبل از ساعت ۹ در ایستگاه حاضر شویم بایستی الان حرکت کنیم.

I was to meet her in London

قرار بود او را در لندن ملاقات کنم.

We were to start our journey on July.

قرار بود مسافرتمان را در ماه جولای شروع کنیم.

I am to go to London tomorrow.

قرار است فردا به لندن بروم.

She is to be married next month.

او قرار است ماه آینده عروسی کند.

4- در جمله هائی بکار می رود که مانند جمله امری هستند و انتظار دارد شنونده بدون هیچ گونه عکس العمل زیان آوری آن را انجام دهد. در واقع در این جمله ها بنا بر ضرورت (necessity) بیان می گردد، به نحوی که از نمونه های زیر مشهود است:

You are to be home before it gets dark.

شما باید پیش از اینکه هوا تاریک بشود در خانه باشید.

You are to do exactly as I tell you.

باید دقیقا همانطوری که به شما می گویم انجام دهید.

You are to go straight home

شما باید مستقیما بخانه بروید.

You are not to talk to strangers.

شما نباید با غریبه ها صحبت کنید.

She is not to go there again.

او نبایستی دوباره به آنجا برود.
به دو جمله زیر دقت نمائید:

You are to go home at once.

شما باید فورا به منزل بروید.

این جمله در واقع حاکی از اینست که شخصی خواسته است که شما به منزل بروید. اما در جمله:

You must go home at once.

در اینجا شخصی که صحبت میکند امر می کند و لازم می داند که شما بمنزل بروید.